اثرات شل کنندگی تیموکینون، ماده مؤثره سیاه دانه (nigella sativa)، بر عضلات اسکلتی

مقدمه: مطالعات انجام شده روی سیاه دانه (nigella sativa) نشان می دهد که این گیاه دارای اثرات فارماکولوژیک متعددی است که از آن جمله می توان به اثرات آرامبخشی، کاهش فعالیت حرکتی و شلی عضلانی اشاره کرد. از آنجا که تیموکینون، مهم ترین ماده ی مؤثره ی موجود در سیاه دانه می باشد، این فرضیه مطرح می شود که اثرات مهاری سیاهدانه بر سیستم حرکتی - عضلانی، ناشی از تیموکینون باشد. هدف: در این تحقیق، اثر تیموکینون بر انقباضات عضله ی اسکلتی در مدل های آزمایشگاهی، بررسی شده است. روش بررسی: ابتدا بافت عصب - عضله ی اسکلتی، از گردن جوجه جدا و در حمام بافتی قرار گرفت. سپس، با انجام آزمایش های ثبت کششی، تأثیر تیموکینون بر انقباضات عضله ی اسکلتی ناشی از به کارگیری استیل کولین، پتاسیم کلراید و تحریک الکتریکی، ارزیابی شد. همچنین، در مطالعات رفتاری شامل traction test و rotarod، ابتدا دوزهای مختلف تیموکینون به صورت داخل صفاقی به موش ها تزریق و سپس توانایی حیوانات در بالا رفتن از میله ی بارفیکس و همچنین حفظ تعادل حرکتی بر روی میله ی گردان، بررسی شد. نتایج: تیموکینون (40، 80 و100 میکرومولار) توانست پاسخ های انقباضی ایجاد شده توسط استیل کولین (100 میکرومولار) و تحریک الکتریکی را مهار کند. این در حالی است که تیموکینون نتوانست تغییری در انقباضات برانگیخته در عضله ی اسکلتی توسط پتاسیم کلراید (80 میلی مولار) ایجاد کند. در آزمون traction test در موش، تیموکینون با دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم و در آزمون rotarod با دوزهای 80 و 40 میلی گرم بر کیلوگرم توانست مدت زمان ماندگاری حیوانات بر روی میله ی بارفیکس و میله ی گردان را به طور معنی داری کاهش دهد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که تیموکینون قادر است به عنوان یک شل کننده ی عضلانی عمل کرده و اسپاسم های ایجاد شده در عضلات اسکلتی را مهار کند.